Wjeżdżają na teren „patelni”, przypominającej mały poligon. Jest upał.Spod kół wojskowych wozów wysoko wznosi się kurz. Odnajdują właściwą flagę – bo jeśli są z Kaszub, Poznania lub Zabrza, będą chcieli obozować w sąsiedztwie swoich. Rozbijają obóz, osłaniają go siatką maskującą. Jeśli mają w nadmiarze tupetu, to ściągną na swoją posesję przenośną toaletę (ale to niedozwolone). Obiad zjedzą na jednym z wielu stoisk, okupowanych przez kramarzy różnych narodowości, bo zlot militarny to już od lat duża komercyjna impreza. Ale raczej rozpalą ognisko i usmażą kiełbasę. Prawdopodobnie zrobią jedno i drugie, bo imprezowanie nie kończy się przed wczesnym przecież w początkach lipca świtem. Ognisko zresztą służy głównie do śpiewania, bo bez niego piosenki wojskowe, szanty, biesiadne i ostatecznie co kto umie, jakoś nie idą.