Francuski antropolog kulturowy Marc Augé stworzył nawet termin „nie-miejsce”, określający niektóre przestrzenie, w których przebywa współczesny człowiek. Nie-miejsce to pewnego rodzaju przestrzeń niczyja, ponieważ nikt się z nią emocjonalnie nie wiąże. Choć każdego dnia zapełnia się ludźmi, nie tworzy z nich żadnej wspólnoty, gdyż istotą nie-miejsca jest przejściowość. Ma w sobie coś anonimowego, pewien brak wyrazu. Jednocześnie jest w nim coś podobnego, co tworzy wrażenie, że gdzieś się już je widziało. Nie-miejsca to dworce, lotniska, hotelowe pokoje, galerie handlowe, pokłady samolotów i… przystanki. Dlatego, choć pomalowanie ścian przystanku nigdy nie stworzy z niego Sykstyny, to jednak… coś się zmienia.

Kapsle nadal są, ale…

Adam Maciejewski, artysta malarz z Węgorzewa k. Sianowa, przemienił przystanki autobusowe w kilku miejscowościach swojej gminy w niemal dzieła sztuki. Każdy z nich jest inny i sprawia, że z natury nudna przestrzeń nabiera nowego wyrazu. – Pierwszy przystanek powstał w Węgorzewie. Chciałem namalować aleję lipową w 3D, ale bałem się, że mógłby wjechać w nią jakiś samochód – śmieje się pan Adam.