publikacja 02.09.2023 19:58
Kiedy względy sanitarne nie pozwoliły wyjść na pątniczy szlak, wsiedli na rowery. Po pandemii pielgrzymka piesza wróciła do kalendarza darłowskich franciszkanów, ale rowerzyści kręcą dalej kilometry.
Rowerowi pielgrzymi z Darłowa w szensztackim sanktuarium. Archiwum pielgrzymki
Na swoich licznikach pod koniec dnia mają
Na szczycie Góry Chełmskiej pątnikom też nie brakuje radości. Z osiągnięcia celu, z bycia razem, z pięknej pogody, ze spotkania ze Skrzatuską Pietą, która właśnie nawiedza szensztackie sanktuarium. Powodów jest mnóstwo, także ten, że dzięki pielgrzymowaniu budują parafialną wspólnotę. To darłowska tradycja od 1991 r.
- Kiedy pandemia miała zatrzymać nas w domu w 2020 roku, chcieliśmy jakoś utrzymać ciągłość tego pielgrzymowania. Stąd pomysł, by wsiąść na rowery. Obawialiśmy się wtedy, czy zgłosi się ktoś chętny. I kiedy na zaproszenie odpowiedziało 30 osób, a miała być to przecież 30 pielgrzymka, odczytaliśmy to jak znak od Boga - opowiada o. Kamil Szczupaczyński.
Pandemia się skończyła, pielgrzymka piesza wróciła do parafialnego kalendarza, ale rowerowi pątnicy dalej kręcą kilometry. I wciąż nie brakuje znaków potwierdzających, że to Pan Bóg wysyła ich w drogę.
- Pierwsza sobota miesiąca, obecność Piety ze Skrzatusza na Górze Chełmskiej, Msza św. z księdzem biskupem - wylicza franciszkanin i dodaje z uśmiechem: - Trzeba tylko ruszyć się z miejsca, żeby doświadczać łaski.
Adam Bakalarz potwierdza krótko: - Pielgrzymka to łaska.
Od samego początku pochwycił pomysł pielgrzymowania z Darłowa do Koszalina na dwóch kółkach. Razem z nim także żona Kasia i dwie córki, Apolonia i Antonina. Bo cechą darłowskiego pielgrzymowania, zarówno pieszego, jak i rowerowego jest to, że w drogę wybierają się całe rodziny.
- Ci, którzy nie wyruszą, nie przekonają się, jak to jest. Nie będą też mieli tych pięknych wspomnień, radości, które przeżywamy przez ten dzień spędzony razem w drodze. Kiedy Pola pierwszy raz pojechała na pielgrzymkę, miała 6 lat. I z powodzeniem dała radę pokonać całą trasę - mówi tata-pielgrzym. Nie ma wątpliwości, że nie tylko czas spędzony w kościele jest Bożym czasem. A rodzinna pielgrzymka to doskonały sposób na przekazywanie wiary nie tylko dzieciom.
- Nie da się przekazywać wiary nie będąc razem. Uczymy się tego od Jezusa, który jest z nami. Od Matki Bożej, która nas zaadoptowała pod krzyżem. Chcemy być razem z Nimi we wspólnocie - tej parafialnej, ale i rodzinnej - mówi o. Kamil.