W Karlinie mogą zaprezentować to, co robią najlepiej: śpiewają, tańczą i grają. I choć rozpiętość muzycznych fascynacji jest ogromna, na festiwalowej scenie i podczas warsztatów świetnie się dogadują. – Takie festiwale są bardzo potrzebne. Dzięki nim dzieci mogą poznawać nowe kraje, ich mieszkańców i nawiązywać przyjaźnie – mówi Kristina Kapper z Estonii, która wróciła do Karlina po 10 latach.

Wówczas była młodą uczestniczką pierwszej edycji festiwalu, teraz jest instruktorką własnego zespołu prezentującego estoński folklor. Festiwal spodobał się nie tylko karlińskiej publiczności, która przez muzyczny weekend wypełniała amfiteatr do ostatniej ławki, ale także młodym twórcom. Większość z nich zapewniała, że wróci za rok.