Tu lennik margrabiego brandenburskiego, von Wedel miał zbudować „Mocny Dom”. Nie wiadomo, jak długo był on dworem mieszkalnym właściciela miasta, jednak do XVIII w. twierdza była utrzymywana. Istnieje jeszcze na mapie z 1780 r. jako „stara twierdza”, ale już 25 lat później poświęcono tu cmentarz.

Spoczywali na nim w mieszkańcy miasteczka, w większości ewangelicy.

Około 1890 r. została wybudowana kaplica pogrzebowa, która do dziś jest używana.

Teren dawnego cmentarza ewangelickiego został zachowany. Nie zachowały się jednak groby mieszkańców miasteczka.

O przeszłości przypomina jedynie duży kamień ustawiony w pobliżu kaplicy, między grobami powojennych mieszkańców Polanowa.  Jest na nim w dwóch językach wyryta inskrypcja: „Dla pamięci naszych zmarłych”.

Kamień ten poświęcono w 1994 r. Dziesięć lat później z odnalezionych fragmentów nagrobków ewangelickich pochodzących z Polanowa i okolic stworzono wokół obelisku lapidarium.

Na tablicy, którą ufundowali dawni mieszkańcy Polanowa jest też napis: „My modlimy się za wszystkich Niemców i Polaków spoczywających w rodzinnej Pomorskiej ziemi. Daj nam Twój pokój, Panie, w dniu, który nie zna zmierzchu”.