Rzeczywistość bywa nieraz zaskakująca, dlatego do sytuacji ludzi mających trudną małżeńską przeszłość warto podchodzić z pokorą. Najlepiej posłuchać tych, którzy sami dostali kiedyś obrączką w twarz.

Nadal wysyłam kwiaty

Nie widziałem żony od kilkunastu lat, odkąd w jej drugim związku pojawiło się dziecko. Nasze małżeństwo rozpadło się po 4 latach. Powodem były niedojrzałość życiowa i duchowa, brak żywej relacji z Bogiem i brak umiejętności komunikowania się ze sobą. Za dużo czasu przebywałem za granicą, szukając stabilizacji materialnej, i to się zemściło – opowiada Andrzej Szczepaniak z Warszawy, współzałożyciel Wspólnoty Trudnych Małżeństw „Sychar”, obecny na otwarciu ogniska w Koszalinie. – Chcę nadal wypełniać słowa przysięgi małżeńskiej. Cały czas mam nadzieję, że wrócimy do siebie. Modlę się o odrodzenie naszego małżeństwa. Na rocznicę ślubu wysyłam żonie kwiaty. Nigdy nic nie odpowiada, ale przynajmniej nie mówi, że sobie tego nie życzy – dzieli się mężczyzna i dodaje, że to wspólnota „Sychar” pomogła mu stanąć na nogi i odkryć Pana Boga: – Wspólnota daje mi poczucie wolności i pokoju serca. Porządkuje moje życie i pozwala mi rozwijać się na różnych płaszczyznach: duchowej, emocjonalnej, zawodowej.

Jestem gotowa na jego powrót

Mój mąż zostawił mnie po 43 latach. Znalazł sobie inną towarzyszkę życia. Jesteśmy w separacji.