Stanisław Szlachetka był znanym w Słupsku prokuratorem. 10 lat temu jego życie wywróciło się do góry nogami. – Pękła mi aorta brzuszna. Podczas operacji doszło do niedotlenienia rdzenia kręgowego. Dowiedziałem się, że nie będę chodził. To było straszne. Świat mi się zawalił – mówi jeżdżący dziś na wózku mężczyzna.

Więcej niż współczucie

Jak skutecznie pomóc choremu, któremu właśnie zawalił się cały świat? Trzeba nieustannie szukać sposobów, bo – jak przypomniał w Słupsku bp Edward Dajczak – troska o chorych jest miarą nie tylko chrześcijaństwa, ale człowieczeństwa. – Społeczeństwo, które nie zajmuje się chorymi, staje się barbarzyńskie. Nawet jeśli ktoś nie odnajduje się w Ewangelii, niech kieruje się zwykłym ludzkim odruchem. To wystarczy, aby zrozumieć, że pochylenie się nad człowiekiem chorym to jest zawsze piękna ludzka postawa – powiedział biskup. Jednak chory cierpi nie tylko fizycznie. Z chorowaniem wiąże się też niepewność oraz lęk przed bólem i śmiercią. Rodzą się trudne, egzystencjalne pytania. Najszczersza nawet życzliwość i wymierna pomoc, np. fizyczna, , choć są niezbędne, mogą nie wystarczyć. Okazuje się, że jednym z ważniejszych zadań jest pomoc człowiekowi choremu w odkryciu Boga, bo – jak zaznaczył bp Dajczak: – Jedynym wyjaśnieniem cierpienia jest krzyż Chrystusa. Cierpienie może nawet stać się momentem odkrycia prawdziwego życia, dotknięciem przez chorego tajemnicy Boga.