Często wzbudzają litość, choć bardziej potrzebują empatii. Wiele rzeczy nie potrafią, ale to sprawia, że czasami są lepsi niż ludzie w tzw. normie intelektualnej. – Na przykład zupełnie nie potrafią być hipokrytami. My nieraz trochę gramy, a oni są zawsze szczerzy do bólu – przyznaje Krystian Ignacak, dyrektor Zespołu Placówek Edukacyjno-Terapeutycznych w Bobrowie k. Złocieńca. Grupa z Bobrowa – pięcioro uczniów z dysfunkcjami intelektualnymi wraz z nauczycielkami – przygotowała nietypowe nabożeństwo Drogi Krzyżowej, które zostało zaprezentowane w kościele zmartwychwstańców w Złocieńcu, u salezjanów w Czaplinku, w koszalińskiej katedrze oraz w Zakładzie Karnym w Wierzchowie.

Trudno uwierzyć

Przebieg nabożeństwa opisuje Anna Chylińska-Jakubowicz, nauczycielka, współautorka misterium: – Uczniowie oraz nauczycielki idą przez cały kościół z lampionami w rękach. Po odczytaniu rozważań z muzycznym podkładem na tle białego ekranu odgrywają poszczególne sceny Drogi Krzyżowej. Wszystko jest odpowiednio podświetlone, a kościół zaciemniony. – Dwie stacje zrobione są inaczej – zaznacza nauczycielka. – „Przybicie do krzyża” podkreślono dźwiękiem. Kościół jest wtedy całkiem ciemny. Wymieniane są grzechy główne i przy każdym z nich słychać odgłosy przybijania Jezusa do krzyża. Z kolei samo ukrzyżowanie ukazane jest na zasadzie teatru cieni. Jak przyznają nauczycielki, inscenizacja zadziwia uczestników, którym nieraz trudno uwierzyć, że widzą przed sobą ludzi z upośledzeniem intelektualnym.