W polskich lasach sadzi się tysiąc drzew na minutę. Robią to leśnicy, lecz do niektórych nasadzeń zapraszają mieszkańców. 13 maja w Koszalinie odbyła się siódma edycja akcji „Zielony ślad”. Chętnych do sadzenia lasu pokoleń nie brakowało. Na tereny leśne osiedla Bukowe przyszło 150 osób, które zasadziły 2 tysiące drzewek.

Niektórzy z obecnych to uczestnicy pilotażowej akcji "Jedno dziecko, jedno drzewo", w ramach której rodzice z dziećmi urodzonymi w ostatnich trzech latach mogli zasadzić drzewo dla swego potomka, a także wpisać jego dane i krótkie przesłanie na listę, którą umieszczono w kapsule czasu i zakopano na… cały wiek.

Być może kapsuła zostanie odnaleziona przez leśników za 100 lat, w okresie rębności przyszłego lasu. – Ale wcześniej dzieci będą mogły tu przychodzić i patrzeć, jak ich las rośnie: szybko czy wolno. W tej akcji chodzi o to, by ludzie mogli spotkać się z leśnikami, porozmawiać o lesie, lepiej go poznać, bo las należy przecież do nas wszystkich. To bardzo wychowawcze i wiążące ludzi z nami, którzy o las dbamy – powiedział Tadeusz Lewandowski, nadleśniczy Nadleśnictwa Karnieszewice, o programie podpatrzonym w Holandii, a zaszczepionym w całej Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Szczecinku.

– Idea "lasu generacji" jest taka, by nowe roczniki zaczynały od tego, co na starcie życia najważniejsze: zabezpieczyły swoje przyszłe środowisko naturalne – wyjaśnia edukatorka nadleśnictwa Dagny Nowak-Staszewska. – Zapewne po tych stu latach nielicznym z dziś obecnych uda się przetrwać. Ale las po nich nadal będzie żył.

Idea spodobała się mieszkańcom, na leśny ugór przybyli rodzice z jedno- i dwulatkami, jak również z niemowlętami, nie bez trudu zaciągniętymi po bezdrożach w wózkach. Starsze pomagały w sadzeniu, przytrzymując umieszczaną w ziemi sadzonkę, za młodsze pracowali ich rodzice i rodzeństwo, wieńcząc zdarzenie pamiątkowym selfie z sadzonką dębu.

Imiona i nazwiska dzieci spoczęły w kapsule obok ogólnego przekazu akcji – jak ważna w 2019 roku była dla mieszkańców tych terenów idea zrównoważonego rozwoju.

W nowym lesie być może trudno będzie rozpoznać, które drzewo jest czyje, raczej chodzi o to, by uznać za swój cały ten obszar – odwiedzać go, obserwować żyjące tu rośliny i zwierzęta, poznawać. Nadleśnictwo planuje również akcję sadzenia drzew w miastach – Koszalinie i Sianowie i wówczas tamte sadzonki mają być podpisane danymi osób, które je zasadzą.

O tym, że można się związać z lasem, przekonała się 11–letnia Oliwia, która przed 4 laty zasadziła z dziadkiem w lesie swoją sosnę. Czasem latem, gdy było sucho, odwiedzała skrawek lasu koło Przytoku z butelką pełną wody i podlewała iglaka. Dziś przerósł ją i jest widoczny z daleka. – Pamiętam, że moje sosenka była taka mała – pokazuje dłońmi Oliwia. – Cieszę się, że ją zasadziłam.

  Oliwia z dziadkiem Sławkiem nie po raz pierwszy bierze udział w "Zielonym śladzie". Katarzyna Matejek /Foto Gość

Tak zaszczepiona pasja procentuje. Dziadek Oliwii, Sławomir Nagrabecki, mimo że jest leśnikiem z zawodu, przyznaje, że obecnie to nie on, lecz wnuczka jest inspiratorem udziału w leśnych akcjach. – Przejęła pałeczkę. Nie wyobraża sobie, by nas tu zabrakło – stwierdza z dumą.

Leśnik boleje zarazem, że edukacja szkolna, szczególnie lekcje przyrody, za bardzo opiera się na zajęciach w budynkach. – Czymś zupełnie innym jest lekcja przyrody w terenie. To jest to, z czego pedagodzy powinni korzystać częściej – stwierdził.

Oliwka rozgląda się po tłumie osób z łopatami chętnych do sadzenia drzew. Znajomych ze szkoły nie widzi. Zauważa, że przydałoby się namówić na kolejny "Leśny ślad" więcej jej rówieśników. – W każdej chwili mogę zacząć - mówi z przekonaniem.

Jak podsumowuje nadleśniczy, prócz akcji zalesiania karnieszewiccy leśnicy popularyzują swoją dziedzinę także poprzez zajęcia dydaktyczne, ogrody botaniczne, akcje tematyczne (np. o pszczołach i roślinach trujących).

To ma znaczenie zwłaszcza przy takim dużym mieście jak Koszalin, gdzie coraz więcej osób korzysta z uroków lasu. Mieszkańców zachęcają do tego wydzielone ścieżki, infrastruktura, imprezy plenerowe.

– Ludzi jest dużo więcej w lesie niż jeszcze 10 lat temu – zauważa T. Lewandowski. – I to nas cieszy, tym bardziej że las wciąż jest bardziej czysty od miasta. Jeśli ktoś śmieci w lesie, to raczej ci, którzy przez nasz teren tylko przejeżdżają. Natomiast mieszkańcy dbają o niego, zresztą mają świadomość, że będą chcieli tu wracać.