Niemal w przededniu 345. rocznicy jego pogrzebu przeprowadzono badania rzucające nieco światła na tę postać.

Zapomniany dyplomata

W swojej epoce był człowiekiem wybitnym. Pochodzący ze znamienitego rodu Krokowskich dyplomata był zaufanym książąt pomorskich, reprezentował interesy Korony podczas rokowań pokojowych kończących krwawą wojnę trzydziestoletnią, cieszył się zaufaniem polskich władców, służył dworowi brandenburskiemu. Zabiegali o niego Duńczycy, książę meklemburski zaproponował mu objęcie urzędu kanclerza. Odmówił wszystkim i wybrał Kołobrzeg. Tu stanął na czele sądu, a w uznaniu zasług otrzymał tytuł honorowego proboszcza kołobrzeskiej kolegiaty. Wydawać być się mogło, że tak nietuzinkowa postać będzie zajmować poczesne miejsce w pamięci współczesnych kołobrzeżan. Tymczasem jego imię zaginęło w mrokach przeszłości tak bardzo, że nawet miejsce spoczynku jego doczesnych szczątków budziło wątpliwości!