Katarzyna Matejek: Od sześciu lat prowadzi Pani w tej parafii spotkania i warsztaty psychologiczne dla dorosłych. Skąd pomysł, by tym razem zaprosić na nie młodzież?

Urszula Sokal: O tym, żeby popracować z 15–17-latkami w zakresie komunikacji, myślałam już przed dwoma laty, ale wówczas zbiegło się to z inną propozycją dla młodzieży w parafii, więc zdecydowałam poczekać na lepszy moment.

Teraz coś się zmieniło? 10 listopada rozpoczęła Pani w parafii cykl warsztatów psychologicznych dla młodzieży, w dodatku młodszej, bo chodzi o przedział wiekowy od 12 do 15 lat.

Ostatnio trafiły do mnie osoby w tym wieku, ponadto w wakacje gościłam dwie moje wnuczki, dwunastolatki. Obserwując je, pomyślałam, że chociaż fizjologia człowieka jest wciąż taka sama, to jednak postęp cywilizacyjny sprawił, że proces dojrzewania przyspieszył. Młodzież w wieku moich wnuczek przeżywa to, co moje pokolenie przeżywało 3–4 lata później. 12-latki mają więc problemy dawnych 15–16-latków. Stąd pomysł, by pomóc dzieciom z grupy tzw. wczesnej adolescencji.