Moje Magnificat

Tu mniejsze znaczenie mają umiejętności. Ważniejsze jest zrozumienie, co, dlaczego i dla Kogo się śpiewa.

Spotkania rekolekcyjne podpowiadają, jak zagłębić się w treść kościelnych pieśni.
Karolina Pawłowska /Foto Gość

A kiedy tak się stanie, bywa, że w oczach uczestników rekolekcji pojawiają się łzy, włączają się emocje. – Muzyka to klucz do serca – nie ma wątpliwości Maria Krawczyk-Ziółkowska. Muzyczne rekolekcje to nie to samo, co warsztaty szlifujące umiejętności wokalne czy instrumentalne. – Trochę techniki też się pojawia – zastrzega z uśmiechem Marysia, bo gruntowne wykształcenie kierunkowe nie pozwoliłoby jej przejść obojętnie obok jakości śpiewu.

− Na warsztatach zagadnienia techniczne to 80 procent zajęć, reszta to skupienie się na tekście, na modlitwie. Na rekolekcjach jest odwrotnie: tu główny akcent położony jest na wejście w tekst, zrozumienie, co się śpiewa, dlaczego i dla Kogo – mówi kompozytorka, dyrygentka, wokalistka i inicjatorka kilku serii muzycznych rekolekcji odbywających się w całej Polsce. Wtedy nawet najbardziej „oklepana” piosenka brzmi inaczej. Nabiera wyjątkowego znaczenia. Nawet powtarzane (niekiedy automatycznie) na każdej Mszy św. części stałe stają się osobistą, płynąca z serca modlitwą. – Śpiewając „Święty, święty”, uświadamiam sobie, że przecież nie tylko coś powtarzam, ale uwielbiam Boga razem z aniołami – wyjaśnia.

Rekolekcje, na które zaprasza, są bardzo kameralne. W październikowej edycji w Skrzatuszu wzięło udział sześć uczestniczek, które spędziły tam trzy dni, szukając przy Maryi odpowiedzi na pytanie: „Kim jestem?”.