Księża emeryci są częścią prezbiterium koszalińsko-kołobrzeskiego, uczestniczą w uroczystościach i wydarzeniach diecezjalnych, a raz do roku spotykają się w swoim gronie przy ołtarzu i przy stole. Powrócono do tego ważnego zwyczaju po przerwie spowodowanej pandemicznymi obostrzeniami. Jak zauważa ks. Adam Falewicz, to bardzo potrzebne spotkania. – To ważne, by zobaczyć pewną kontynuację formacji. Dostrzec, że jako księża zawsze jesteśmy odpowiedzialni za samorozwój, kształcenie intelektualne i duchowe. Ale ma to również znaczenie w aspekcie doświadczenia wspólnoty – podkreśla delegat ds. stałej formacji prezbiterów.

Przywracanie zwyczaju dorocznych zjazdów postanowiono rozpocząć od spotkania w kołobrzeskim Domu Księży Emerytów, wpisując je tym samym w świętowanie odpustu w kościele rektoralnym, któremu patronuje Niepokalanie Poczęta.

Jak zauważył bp Zbigniew Zieliński, który przewodniczył Eucharystii, w ten sposób połączone zostały dwa krańcowe wydarzenia: początek i schyłek życia. – Dzisiaj, doświadczając może niegodności wynikających ze stanu zdrowia, podeszłego wieku, zadajecie sobie pytanie, jak można dalej służyć Kościołowi. Stajecie przed szansą odkrycia – bardziej niż my, zdrowi, pełni sił – że kapłaństwo to nie tylko ilość odprawionych Mszy św., wyspowiadanych ludzi, udzielonych sakramentów. To także każda sekunda przeżyta na Bożą chwałę. Nawet ta trudna, w doświadczeniu człowieka, który chce być silny i zdrowy, jeszcze bardziej owocna, gdy przeżywana w duchu pokory i współpracy z Bożą łaską – mówił pasterz diecezji, przywołując słowa z listu, które Jan Paweł II, sam wówczas 80-letni, skierował do osób starszych: „Wiek podeszły mimo wielu dolegliwości jest wystarczająco piękny, by móc się nim cieszyć”. − Macie ogromnie ważne zadanie. Kiedy wasza postawa będzie pełna godności, niejednemu otworzą się oczy. Ale jeśli będziecie narzekać, będziecie tylko utwierdzać ten świat w przekonaniu, że starość to coś niepotrzebnego – mówił biskup.