Przypadającą 25 stycznia 42. rocznicę śmierci Janka Stawisińskiego upamiętniono 28 stycznia modlitwą w koszalińskiej katedrze w jego intencji. Koszalinianin został śmiertelnie postrzelony podczas pacyfikacji KWK „Wujek” 16 grudnia 1981 roku. Mszy św. przewodniczył bp Krzysztof Zadarko, obecni byli przedstawiciele władz, parlamentu, związków zawodowych, służb mundurowych, uczniów ZS nr 9, do którego uczęszczał Janek Stawisiński oraz delegacja górników z kopalni Wujek.

W kazaniu bp Zadarko podkreślił świadomą postawę górników przeciwstawiających się opresyjnej władzy i siłom ZOMO w proteście przeciw ogłoszeniu stanu wojennego. Wymieniając nazwiska zamordowanych, nazwał ich bohaterami narodu. – Oni nie podjęli decyzji o strajku w porywie serca czy jakimś niezrozumiałym utopijnym marzeniu. Tę decyzję podjęto demokratycznie, przez głosowanie; ci, którzy nie chcieli, mogli odejść – i tacy też byli. Ale zdecydowana większość, kilka tysięcy, sformułowała bardzo konkretny program strajku – przypomniał biskup.

Kaznodzieja wskazał na znaczenie obecności duszpasterza wśród strajkujących górników, którym był w tamtym czasie ks. Henryk Bolczyk. To jego poprosili w krytycznym dniu o rozgrzeszenie, on zaś po przygotowaniu ich udzielił im zbiorowej absolucji generalnej, przewidzianej na sytuację zagrożenia życia. – Górnicy dopisali w ten sposób jeszcze jedną kartę do historii naszej ojczyzny. Czy zdajemy sobie sprawę, że nasza niepodległość, dobrobyt, cieszenie się tym, że żyjemy w demokratycznym państwie, są zbudowane na ich śmierci, ich świadectwie? – pytał bp Zadarko. Postawił też pytanie o to, czy jako naród chcemy mieć pasterza, proroka. – Czy chcemy słuchać mądrości, którą prorok czerpie nie z siebie, ale z samego Boga?