Kształcenie kapłana nie kończy się w seminarium. W ciągu każdego roku prezbiterzy mają różne okazje, aby doskonalić swój warsztat pastoralny oraz pogłębiać osobistą duchowość. Takie spotkania odbyły się 4 i 6 kwietnia w Skrzatuszu. Obie tury miały podobny program. Były okazją do wspólnej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem, do skorzystania ze spowiedzi i do braterskiej rozmowy przy kawie. Uczestnicy sprawowali także razem Eucharystię w skrzatuskiej bazylice.

Zmagania samych księży

– Chcemy na chwilę pozostawić na boku nasze codzienne zajęcia. Stajemy przed tajemnicą, którą mamy głosić innym, aby ona jeszcze bardziej stała się naszym udziałem – mówił bp Zbigniew Zieliński, prowadząc modlitwę adoracyjną. – Chcemy, odkrywając skarb wiary, przeprosić także za nasze stany niewiary – nie tyle za to, że one do nas przychodziły czy przychodzą, ile za to, że w nich trwamy, że nie odnajdujemy w nich trampoliny, od której warto odbić się po to, aby wierzyć jeszcze bardziej – dodał biskup diecezjalny.

Zmagania współczesnego świata

Gościem tegorocznego spotkania był ks. Andrzej Draguła, kapłan diecezji zielonogórsko-gorzowskiej, dr hab. teologii, profesor US i publicysta. Księża wysłuchali dwóch konferencji o wspólnym temacie: „O współczesnym statusie wiary i niewiary”. Ksiądz Draguła mówił m.in. o potrzebie nowego spojrzenia na organizowanie duszpasterstwa. – Klasyczny transfer religijny, opierający się na posłuszeństwie, już nie funkcjonuje – stwierdził prelegent, wskazując na coraz większe znaczenie, szczególnie wśród młodego pokolenia, osobistego poszukiwania wymiaru wiary.

– Model osobistego poszukiwania może mieć jednak różne scenariusze. Ktoś może poszukiwać religijnie, jednocześnie nie chodząc do kościoła na Mszę św. To, co nam wydaje się najważniejsze, np. Eucharystia, dla młodego człowieka może takim nie być – zwrócił uwagę ks. Draguła, przyznając, że porzucenie Eucharystii wcale nie musi oznaczać porzucenia poszukiwania Pana Boga.

Jak stwierdził, opinie o Kościele prezentowane przez wielu bywają często stereotypowe, zasłyszane i uogólnione, czyli wytworzone nie na podstawie własnego doświadczenia. – Szczególnie u młodych ludzi tak jest. W starym modelu opinia o zawodzie była budowana na osobistej relacji z jego przedstawicielem. Obecnie funkcjonuje odwrócony paradygmat – uogólniona opinia przekłada się na pojedynczego przedstawiciela danego zawodu – stwierdził prelegent, zwracając uwagę na rolę osobistego kontaktu w duszpasterstwie.

Ksiądz Draguła mówił także o koniczności uwzględniania w planowaniu duszpasterstwa zmieniającego się rytmu życia współczesnego człowieka. Jak przyznał, Kościół nie może trwać przy starych formach, nie biorąc pod uwagę tego, że struktura pracy czy spędzania czasu wolnego uległa radykalnym przeobrażeniom.