1. Ad. gender. Uważam, że :
Człowiek został stworzony jako mężczyzna i kobieta. „Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę” (Rdz 1,27). W Księdze Rodzaju, w drugim opisie stworzenia : „..na początku Bóg umieścił oba te pierwiastki w jednym ciele. Jednak Bóg stwierdził, że nie jest dobrze, aby człowiek był sam, dlatego zaczął stwarzać zwierzęta. Ale gdy wśród istot, które zostały stworzone, nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny, stworzył niewiastę. Wtedy dopiero pojawiły się radość w sercu i zachwyt w spojrzeniu mężczyzny, który wykrzyknął: Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! „ (Rdz 2,18-23).
Bóg stworzył dwoje : mężczyznę i kobietę z jednego człowieka, ale każdą z płci uczynił różną pod bardzo wieloma względami. Może się wydawać, że tym aktem wprowadził rozłam w to, co od początku było jednością. Ale najwyraźniej Boży plan zakładał różnorodność. Czy nie byłoby nudno w świecie pełnym samych kobiet lub mężczyzn ? W polskiej komedii np. „Seksmisja” J. Machulskiego bardzo zabawnie potraktowany został problem jednorodności płci. Wniosek nasuwa się sam - mężczyzna i kobieta tylko wtedy, gdy wzajemnie się uzupełniają, mogą być szczęśliwi. Jedno obok drugiego, a równocześnie jedno dla drugiego.

Co do różnorodności.
Jana Pawła II w Liście do kobiet napisał : "W stworzenie kobiety została wpisana od samego początku zasada pomocy: pomocy - należy to podkreślić - która nie ma być jednostronna, ale wzajemna. Kobieta jest dopełnieniem mężczyzny, tak jak mężczyzna jest dopełnieniem kobiety: kobieta i mężczyzna są komplementarni. Kobiecość realizuje człowieczeństwo w takim samym stopniu jak męskość, ale w sposób odmienny i komplementarny"
W książce pt. „Płeć mózgu” A.Moris, D.Jessel, opierając się na licznych badaniach wymieniają różnice między kobietą i mężczyzną w budowie, organizacji i funkcjonowaniu mózgu każdej z płci. Uzmysłowienie, że kobietę i mężczyznę cechuje zupełnie inne nastawienie do świata osób i rzeczy pozwali (zdaniem autorów) uniknąć wielu błędów we wzajemnych relacjach oraz w ustawieniu wymagań, którym drugiej stronie trudno będzie sprostać. Jeśli chodzi o kobietę, to całe jej wnętrze, a więc sfera psychiczna i duchowa oraz sfera cielesna są nastawione na kontakt z osobami. Kobieta po prostu musi troszczyć się o świat osób, bo to jest jej natura. Mężczyzna natomiast ma większą łatwość funkcjonowania w świecie przedmiotów. To by tłumaczyło dlaczego panowie są nastawieni na przetwarzanie tego świata, którego kobiety są duszą :)
Kobieta dzięki intuicji potrafi wniknąć w sprawy i przeżywać je. Jest opiekuńcza i drobnymi gestami umie sprawić radość.

Kobieta jest fizycznie słabsza, ale gdy sytuacja tego wymaga, może pełnić dyżur 24h. Mężczyzna natomiast może podejmować znacznie większy wysiłek fizyczny, ale nie obędzie się później bez dłuższego odpoczynku (poobiednia drzemka).

Różnice występują również w płaszczyźnie funkcjonowania narządów zmysłów. Uogólniając - kobiety dysponują bardziej rozwiniętym zmysłem wzroku, słuchu, smaku, węchu i przede wszystkim dotyku. Udowodniono, że „nawet najmniej wrażliwa kobieta odznacza się i tak większą wrażliwością w dotyku niż najbardziej wrażliwy w tym względzie mężczyzna”.

Jeśli chodzi o różnice psychiczne to wynikają one przede wszystkim z odmiennej budowy i funkcjonowania mózgu. Mózg kobiety działa bardziej całościowo, natomiast mózg mężczyzny jest bardziej specjalistyczny. To właśnie z tej przyczyny kobiety potrafią robić kilka rzeczy naraz, a mężczyźni ...pogubią się już przy 2 zadaniach ;)
Badania dowodzą, że mężczyźni mają lepszą zdolność logicznego myślenia, operowania liczbami czy przestrzenią, ale oczywiści to nie reguła.

Mężczyznom trudniej zwrócić się o pomoc, gdy mają problemy. Wolą oni poradzić sobie sami. Nie komunikują swoich emocji. Kobiety mają w tym względzie niebywałą łatwość (czasem do przesady, np. katastroficzne myślenie „nikt mnie nie kocha”, „życie nie ma sensu”,”jestem do niczego”... ).
To tylko kilka najbardziej charakterystycznych różnic. Poznanie ich i zrozumienie jest kluczem, który pozwoli w różnicach dostrzec piękno, a nie zagrożenie, Boży plan a nie zrządzenie losu, super przygodę, nie „syzyfową pracę”. I wcale nie oznacza niesprawiedliwości.

Niesprawiedliwe jest nachalne, uporczywe narzucanie ideologi, która przeczy zdrowemu rozsądkowi i Prawdzie.