Każdy dzień "Ewangelizacji nadmorskiej" rozpoczynają wspólną adoracją Najświętszego Sakramentu. Następnie wychodzą na plaże i deptaki kolejnych nadmorskich miejscowości, aby dzielić się z wczasowiczami swoją wiarą.

Idą ze śpiewem na ustach, zatrzymują się w wybranym miejscu i pośród nieraz zdziwionych plażowiczów zaczynają głoszenie. Przedstawiają krótką scenkę odnoszącą się do Ewangelii. Następnie jedna z osób wygłasza świadectwo swojego spotkania z Bogiem. Po niej głos zabiera ksiądz.

Ludzie podchodzą do grupy ewangelizatorów, otrzymują od nich cudowny medalik, niektórzy proszą o modlitwę, błogosławieństwo, a nawet o spowiedź.

- Faktycznie, zdarzyło się kilka spowiedzi. O wiele więcej było rozmów na różne ważne tematy. Niektórzy ludzie prosili o modlitwę w konkretnych intencjach - mówi ks. Dawid Szczepkowski z diecezji warmińskiej, który posługuje w grupie ewangelizatorów.

Ewangelizacja nadmorska 2016, Darłówko
Gość Koszalińsko-Kołobrzeski

Każdego dnia ewangelizatorzy zapraszają wszystkich napotkanych ludzi na wieczorne spotkanie modlitewne w miejscowym kościele. Spotkanie rozpoczyna się zawsze Mszą św., po której następuje modlitwa o uzdrowienie.

Jak przyznają uczestnicy ewangelizacji, reakcje na ich obecność na plaży czy na deptakach bywają różne, ale w większości są pozytywne.

- Komu to przeszkadza? Młodzi ludzie śpiewają, jest wesoło - przyznaje pan Grzegorz z Łodzi, który razem z żoną Anną przystanął przy grupie ewangelizatorów na deptaku w Darłówku. - Bardzo nam się podoba ta akcja. Ludzie na wakacjach często znajdują sobie wymówki, żeby nie iść na Mszę św. w niedzielę, a to jest jednak przypomnienie o Bogu. Powinno być więcej takich działań. Nie myślałem, że na plaży można sobie uciąć pogawędkę o Panu Bogu - cieszy się łodzianin.

- Jestem jak najbardziej "za". Przyciągnęła mnie muzyka. Może wieczorem wybiorę się na spotkanie - stwierdza pani Marzena z Warszawy.

- Czuć od tych ludzi radość. Każde miejsce i każdy czas jest dobry, żeby rozmawiać o Bogu. Nie trzeba się wstydzić. Można też o Panu Bogu mówić w taki radosny sposób, jak robią to ci młodzi ludzie. Wielu może dzięki nim zobaczyć, że Kościół to wspólnota radosnych ludzi, którzy nie są sztuczni, są otwarci, a to, co robią, płynie prosto z serca - mówi pani Joanna z Witkowic k. Kęt.

"Ewangelizacja nadmorska" odbywa się, jak przypominają organizatorzy, "na żebraka", czyli bez zabezpieczenia logistycznego. Ewangelizatorzy polegają na Opatrzności Bożej, nie zabierając ze sobą jedzenia ani nie załatwiając wcześniej noclegów, licząc na dobre serca napotkanych ludzi.

- Uczestniczę już w tej akcji po raz piąty i w tym roku chyba najbardziej doświadczam tego, jak Pan Bóg o nas się troszczy. Prawie w ogóle nie musimy prosić o jedzenie. Ludzie sami nas zapraszają. Na przykład jeden pan zaprosił całą grupę, czyli 50 osób na dwudaniowy obiad do hotelu. Innym razem jeden z naszych chłopaków miał tak zniszczone buty, w dodatku przemoczone po deszczu, że powiedziałam mu: "Wyrzuć je! Pan Bóg się o ciebie zatroszczy". Pomodliliśmy się o buty nr 46. Chłopak poszedł boso do jednego sklepu, opowiedział co i jak... i dostał buty - opowiada Joanna Grzywacz, jedna z ewangelizatorek.

Tegoroczna "Ewangelizacja nadmorska" rozpoczęła się w Ustce. Grupa przemierza wybrzeże diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej w kierunku Mielna. Akcja zakończy się tam 28 sierpnia.

W tym roku "Ewangelizacja nadmorska" odbywa się już po raz ósmy. Jest to inicjatywa, która zrodziła się w 2009 roku wśród późniejszych założycieli koszalińskiego Domu Miłosierdzia, których duchowym przewodnikiem był ks. Radosław Siwiński. Placówka ta powstała jako jeden z owoców pierwszej edycji akcji. Akcja ma błogosławieństwo bp. Edwarda Dajczaka.