Jubileuszowo i dziękczynnie. Diecezjalna Pielgrzymka Rowerowa

W niedzielny ranek wystartowali w dwóch grupach: z Koszalina i ze Słupska. Spotkają się w Skrzatuszu, skąd z biskupim błogosławieństwem 2 lipca wyrusza dalej: na Jasną Górę.

- Szybko czas zleciał i to już 10., jubileuszowa pielgrzymka. Jedziemy przede wszystkim w wymiarze dziękczynienia. Dziękujemy Bogu za wszystkich ludzi tworzących wspólnotę rowerową, za tych, którzy byli z nami wcześniej, także za tych, którzy odeszli już do wieczności tak, jak śp. Dorota Wójcik z Miastka, którą w tym roku zabrała choroba nowotworowa. Od 5 lat mojej pracy w Caritas podczas pielgrzymki zawierzam także Bogu wszystkie dzieła charytatywne diecezji - mówi ks. Tomasz Roda, szef rowerowego pielgrzymowania na Jasną Górę.

Ewa Haik pokonuję tę trasę po raz siódmy.

- Zachęcił mnie ksiądz z mojej parafii, który sam jechał na pielgrzymkę. Złapałam bakcyla i wracam co roku. To specyficzne pielgrzymowanie - nie ma rozmów jak na pielgrzymce pieszej, jedzie się w grupie, ale właściwie przez większość czasu jest się sam na sam z Panem Bogiem. Dużo czasu na modlitwę. Za to integrujemy się bardzo wieczorami, bo nocujemy wspólnie na salach gimnastycznych - wyjaśnia rowerowa pątniczka z Białogardu.

Jak przyznają uczestnicy, siła diecezjalnego rowerowego pielgrzymowania to relacje, które rodzą się na trasie.

- Specyfiką tej pielgrzymki jest to, że wyruszają na nią ludzie dojrzali wiekowo, mający ze sobą spory bagaż życia. Dlatego duchowo ta pielgrzymka jest niezmiernie intensywna: spowiedzi, świadectwa, rozmowy, czasami prowadzone długo w nocy. Niejednokrotnie pielgrzymi zabierają ze sobą swoje dzieci i wnuki, więc tworzy się prawdziwa pielgrzymkowa rodzina, która trwa znacznie dłużej niż jeden tydzień w roku - dodaje ks. Roda.

Na tegoroczny pielgrzymi szlak jasnogórski zapisało się 180 rowerzystów. Do Częstochowy dotrą 7 lipca.