Weekend formacyjny miał miejsce w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym w Koszalinie, a zwieńczyła go 7 maja Msza św. w kaplicy ośrodka, podczas której 60 osób przyjęło z rąk bp. Krzysztofa Zadarki posługi w Kościele – 18 nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej, 31 lektorów i 11 animatorów katechezy parafialnej. W kontraście do malejącej liczby powołań kapłańskich bp Zadarko na początku liturgii podkreślił znaczenie laikatu w Kościele, a szczególnie zaangażowanie tych świeckich, którzy decydują się wspierać kapłanów w różnych zadaniach w parafiach. W homilii akcentował wagę osobistego świadectwa wiary w ich pełnieniu.

– Dajecie siebie do dyspozycji Kościołowi, żeby przez waszą posługę – czytanie Pisma Świętego na liturgii, niesienie Komunii św. do tych, którzy będą jej potrzebować, oraz umiejętność wyjaśniania prawd wiary poprzez katechezę – otwierać ludziom oczy, serca i umysły na to, jak mogą właściwie przeżywać swoją obecność w Kościele – powiedział biskup.

Radość Kościoła

Ksiądz Dariusz Wypych, odpowiedzialny za Diecezjalne Studium Formacyjne dla Świeckich, widzi w ustanowionych posługach zastrzyk nowych sił dla parafii. – Towarzyszy mi dzisiaj słowo „radość”, ponieważ właśnie wchodzi kolejny powiew zaangażowania ludzi świeckich w żywym Kościele koszalińsko-kołobrzeskim – stwierdził. Jak dodał, osoby skierowane przez proboszczów przygotowywały się w studium do nowych zadań ze świadomością, że rzeczywiście je podejmą, co przekładało się na praktyczne podejście do formacji. Duszpasterz zauważa nadto pozytywną zmianę w mentalności zarówno kapłanów, jak i wiernych, polegającą na dostrzeżeniu istotnej roli tych drugich w Kościele. – Wspólnym mianownikiem formacji osób świeckich w naszym studium jest podmiotowość osoby świeckiej, która nie musi stać z boku, ale może aktywnie angażować się w życie parafii – podkreślił.

To mobilizuje

Tomasz Kurek z Kretomina zauważa, że po pandemii wierni wracają do jego parafialnego kościoła pw. Trójcy Świętej. Przystał wtedy na zaproszenie proboszcza, by podjąć się zadania lektora i jednocześnie formować się w tym kierunku w studium. – Zrozumiałem, że czytając słowo Boże, staję się odpowiedzialny za to wobec Boga i ludzi. To mnie dyscyplinuje i mobilizuje do tego, żebym lepiej przygotowywał się do tej posługi. Ale też, żebym sam zrozumiał, co czytam – po to, by tekst zachował swoje właściwe znaczenie – wyjaśnia.

Formacja w neokatechumenacie pomogła Dariuszowi Adamskiemu z parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Polanowie zdecydować się na podjęcie funkcji szafarza. Rozumiejąc, że nigdy nie będzie jej godny, rozpoczął naukę w studium. – Odpowiedziałem „tak”, ponieważ już wiedziałem, jak ważne jest to zadanie – mówi. Choć dotąd nie towarzyszył kapłanowi podczas wizyty z Komunią św. w domu chorego, to czuje się do tego dobrze przygotowany, teologicznie i technicznie. – Prawdopodobnie pierwsze moje spotkanie z osobą chorą będzie się wiązało ze stresem i tremą, ale wiem, czego mam się trzymać. Ponadto czuję się duchowo zaprawiony dzięki byciu we wspólnocie neokatechumenalnej, w której jest dużo czytania słowa Bożego, przygotowania do liturgii. Ale i odwrotnie – wiedza ze studium wzbogaca moje doświadczenie wspólnotowe – dodaje.

Roksana Plumbaum formuje się w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Słupsku. Dotąd prowadziła dwie grupy młodzieży przygotowującej się do bierzmowania. – Formacja w studium przygotowała mnie do prowadzenia tych spotkań w jeszcze lepszy sposób. Dowiedziałam się, jak lepiej współpracować z młodymi, jak zachęcić ich do angażowania się w spotkania. Poznałam metody, na które sama bym nie wpadła – przyznaje nastolatka. Jak zaświadcza, mimo że właśnie wybiera się na studia, nadal chce prowadzić spotkania dla słupskiej młodzieży. – Jestem gotowa przyjeżdżać dla nich z każdego zakątka kraju – zapewnia.