Górująca nad tutejszymi polami i łąkami figura to dowód wdzięczności narodu filipińskiego dla Polski – ojczyzny św. Jana Pawła II. Jako dar za pontyfikat Polaka pojawiła się tu w 1995 r., poświęcona w obecności kard. Ricardo Vidala, biskupów diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej i archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Od ponad ćwierć wieku gromadzi czcicieli Maryi na modlitwie, szczególnie od maja do października.

W pierwszy dzień miesiąca maryjnego kilkadziesiąt osób zgromadziło się na domacyńskim wzgórzu, żeby odśpiewaniem litanii rozpocząć sezon majówkowy.

– Jestem człowiekiem starej daty, pamiętam, jak kulturę polskiego narodu kształtowały nabożeństwa majowe. Każda wieś miała swój przydrożny krzyż, swoją kapliczkę. Mogę zaświadczyć sam, jak  pierwszych powojennych latach, kiedy – mimo że praca w polu była tak ciężka, mimo ogromnego zmęczenia – cała wieś potrafiła się nawet o 21 zgromadzić, żeby odmówić litanię, odśpiewać pieśni. To kształtowało polski naród. To nas wychowało – przypominał pierwszym majowym pielgrzymom ks. kanonik Ludwik Musiał.

Emerytowany duszpasterz przywoływał postać św. Ludwika Marii Grignon de Montfort i jego zachęty do całkowitego oddania się Maryi. Akt ten podejmowali później papieże, teologowie, m.in. św. Pius X, Benedykt XV i Pius XI, Stefan kardynał Wyszyński oraz św. Jan Paweł II, który w swoim herbie umieścił zawierzenie Bogurodzicy: „Totus Tuus”. On też w uroczystym akcie powierzył NMP Kościół i świat.

W słowie wprowadzenia do nabożeństwa duszpasterz zachęcał do sięgania do dokumentów Kościoła dotyczących dogmatów maryjnych.

- Musimy pogłębiać naszą wiarę. Jeśli sprowadzimy wszystko do zwyczajów i pięknych śpiewów, jak chciałby świat, pogubimy się, zostaniemy zakrzyczani. Musimy umieć uzasadnić naszą wiarę, nasze nabożeństwo do Maryi. Przychodzimy tutaj, bo rozumiemy, kim jest Matka Boża na drogach naszej wiary – mówił ks. Musiał, zapraszając pod figurę na nabożeństwo fatimskie, które odbędzie się 13 maja o godz. 15.30.

Modlitwę majowych pielgrzymów zakończył poczęstunek przygotowany przez opiekujące się wzgórzem i figurą Stowarzyszenie na Rzecz Rozwoju Domacyńskiego Ośrodka Spotkań.