Onkorekolekcje pani Kingi

Filiżanka w różane ornamenty, przy niej elegancka blondynka o spokojnym głosie. A jeszcze dwa lata temu ta sama kobieta – z nieumytymi włosami, bez makijażu, naprędce odziana – skulona w sobie klęczała na stopniu komunijnym z wypisaną na twarzy taką historią, że nazajutrz znajomy kapłan mówił z troską: „Pani Kingo, wczoraj wyglądała pani, jakby umierała”. – Bo ja chyba właśnie umieram – odparła.

oceń artykuł