Nowy Numer 16/2024 Archiwum

Nazaretański domek w Koszalinie

Na Eucharystię i dzień otwartych drzwi, przeżyte wirtualnie, zaprosił diecezjan Dom Samotnej Matki.

Uroczystość Zwiastowania Pańskiego świętowano w Domu Samotnej Matki w Koszalinie inaczej niż zazwyczaj. Ze względu na reżim sanitarny w spotkaniu wzięli udział wyłącznie mieszkańcy domu, natomiast za pośrednictwem telewizji internetowej Dobre Media uczestniczyli w niej wierni z różnych miejsc diecezji. Eucharystii przewodniczył bp Krzysztof Zadarko, a koncelebrował dyrektor Caritas diecezjalnej ks. Tomasz Roda.

Bp Zadarko w homilii wskazał, że w życiu człowieka, także nienarodzonego, ukryte jest życie Boga, co najpiękniej wyraziła Maryja. – Bóg przez swoje niepojęte zejście między ludzi, przez Wcielenie, dokonuje dzieła Odkupienia, a to wszystko dokonuje się razem z Nią – powiedział. – Tę tajemnicę Maryi Kościół adoruje od wieków, obchodząc uroczystość Zwiastowania, powtarzając Jej słowa zawarte w "Magnificat".

Pytając o to, jaką odpowiedź na wezwanie do szacunku dla ludzkiego życia dawały przez ostatnie trzy dekady Dom Samotnej Matki i środowisko wokół niego skupione, biskup powiedział o setkach kobiet i dzieci przyjętych pod dach budynku, który radni miasta w 1991 roku przekazali Kościołowi jako dar dla ojca świętego Jana Pawła II, przybywającego do Koszalina na początku swojej IV pielgrzymki do ojczyzny.

– Przyjmując Boga do serca automatycznie stajemy po stronie drugiego człowieka, budując z innymi ludźmi wspólnotę braci i sióstr i wydobywając ich z samotności, izolacji, wypędzenia – mówił o powszechnym braterstwie, które staje się wielkim wyzwaniem współczesności. – Dom Samotnej Matki czyni to od 30 lat, poprzez służbę życiu i każdej kobiecie pukającej do tych drzwi, stając się w pewnym sensie domkiem z Nazaretu.

Wbrew ponuro brzmiącej nazwie domu, podkreślającej, że jest to miejsce dla samotnych, bp Zadarko przekonywał, że ze względu na misję jest to dom matki niesamotnej, bo otoczonej ludźmi, którzy na różne sposoby, bezpośrednio i pośrednio, niosą im pomoc i otaczają życzliwością, modlitwą.

– Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego to dzieło od lat obecne w Kościele, stwarzające możliwość ludziom, by towarzyszyli nienarodzonym dzieciom, ich matkom i rodzinom przez 9-miesięczną modlitwę – mówił zachęcając do tej dyskretnej, nazaretańskiej służby duchowej. – Jeśli będą takie domy jak ten, to jako chrześcijanie będziemy świadectwem, że można wyjść z samotności, izolacji, trudnej sytuacji.

Po liturgii widzowie mogli odbyć wirtualny spacer po budynku oddanym do użytku po gruntownym remoncie w sierpniu ubiegłego roku.

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy