Drodzy Diecezjanie, Siostry i Bracia! Pragnę podzielić się z Wami wielką radością: w dniach 14. i 15. września będziemy świętować w Skrzatuszu jubileusz 25-lecia papieskiej koronacji figury Matki Bożej Bolesnej, która jest skarbem naszej diecezji. Proszę Was, abyśmy w tych dniach byli wpatrzeni w sanktuarium w Skrzatuszu, trwając na wielkiej wspólnej modlitwie dziękczynienia.

Mając w pamięci i w sercu przeżycie ogromu Bożej łaski podarowane nam podczas 40-lecia naszej diecezji i chcąc podtrzymać w naszych sercach jubileuszowe doświadczenie, podjęliśmy w Roku Wiary program ewangelizacji. Patronuje nam w tym dziele nasza Skrzatuska Matka. Uroczystości w Skrzatuszu będą bowiem zwieńczeniem ewangelizacji w największych miastach diecezji: Koszalinie, Słupsku i Pile. Ponownie przyjadą do nas ojcowie Enrique i Antonello, by pomóc nam w nowy i pogłębiony sposób przeżyć najważniejsze chwile tej ewangelizacji. Ojcowie będą z nami również w czasie jubileuszu w sanktuarium, aby przez nauczanie i modlitwę wstawienniczą otworzyć nasze serca na nowy powiew Ducha Świętego.

Duch Święty potrzebuje miejsca i ofiarowanej Mu chwili. Działanie duchowe wymaga doświadczenia wiary, ale także naszej tradycji i rozpoznawania znaków obecnego czasu. Naszej diecezji potrzebne jest również takie święte miejsce, w którym umocnieni przez Maryję, powiemy Bogu nasze „fiat” - „Boże, niech się spełnia we mnie Twoja wola i Twoja miłość”.

Sanktuarium w Skrzatuszu to miejsce, w którym od ponad czterystu lat kolejne pokolenia uczą się ufnej wiary oraz miłości do Boga i ludzi. Obecna w nim figura Maryi jest niezwykłym darem i przesłaniem danym nam przez Boga. W Skrzatuskiej Piecie Maryja trzyma Jezusa zdjętego z krzyża. Przyszedł On na świat, aby obdarować nas miłością, a my tą miłością wzgardziliśmy, co sprawiło, że przez grzech mamy udział w Jego ukrzyżowaniu. Maryja stojąc pod krzyżem uczestniczyła w tym misterium miłości, z którego wywodzi się Kościół. W naszej Piecie jest obecna właśnie ta tajemnica, ukazująca Maryję jako Matkę miłości zranionej. To bardzo bliski tytuł dla tak wielu współczesnych ludzi zbolałych brakiem miłości w domu rodzinnym, dotkniętych obojętnością, lekceważeniem, czy pogardą i upokarzającym ubóstwem. Matka Boża Bolesna ze Skrzatusza ma twarz pełną pokoju, a z Jej wpatrzonych w Boga oczu odczytujemy prawdę, że nie śmierć jest końcem, lecz zmartwychwstanie. Z twarzy Maryi promieniuje ufność i nadzieja, i to one są siłą przezwyciężającą ludzkie trudności i przegrane. Maryja jest więc dla nas również Matką naszej nadziei.

Głębia maryjnego przesłania i nadzieja na obdarowanie nas przez Matkę Jezusa sztuką życia dobrego i zwycięskiego inspirowała nas do ożywienia na nowo naszego sanktuarium. Pielgrzymki, a wśród nich pielgrzymki dekanalne, pomnażały rzeszę rozmodlonych w nim ludzi, w których świadomości odradzała się obecność skrzatuskiego sanktuarium.

Jako pierwsza na tę pielgrzymią drogę wkroczyła młodzież naszej diecezji. Dzisiaj wobec wszystkich dziękuję im za to z całego serca. Tym bardziej, że to przecież młode pokolenie diecezjan będzie tworzyć jutro tego świętego miejsca. Dziękuję również całej rzeszy pielgrzymów dorosłych, coraz liczniej nawiedzających Skrzatusz, za wspaniałe świadectwo wiary rozmodlonej i dzielenie się swoimi przeżyciami w parafiach i domach rodzinnych. Wyrażam wdzięczność najmłodszym pielgrzymom – dzieciom, które przeżyły w tym roku swój pierwszy Diecezjalny Dzień Dziecka. Ta ufna dziecięca wiara, a także prosta, szczera miłość do Jezusa i Maryi są w Ewangelii szczególnie wyróżnione i pochwalone. Duchowa moc bijąca z naszego sanktuarium jak czyste, ożywiające źródło, owocująca przemianą ludzi, jest potrzebna każdej diecezji, również naszej. Dziękuję całym sercem za ten duchowy trud i organizowanie pielgrzymek: kapłanom, wspólnotom życia konsekrowanego i wszystkim siostrom i braciom świeckim. Bez Waszej miłości i zaangażowania takie dzieła nie byłyby możliwe.