Z wiarą i uporem

Tegoroczna Diecezjalna Pielgrzymka Żywego Różańca przebiegająca pod hasłem „Matka Boża Fatimska wzywa do nawrócenia” zgromadziła, wg organizatorów, około 1500 wiernych oraz ponad 50 księży ze wszystkich stron diecezji. – Modlitwą można góry przenosić i zmieniać ludzkie serca. Chcemy wysłuchać Maryję, gdy wzywa nas do modlitwy różańcowej – wyjaśnia temat pielgrzymki ks. Andrzej Wachowicz, diecezjalny moderator Żywego Różańca. Z Gwdy Wielkiej, z parafii św. Stanisława, przyjechało do Skrzatusza 48 osób. Pani Wiesława nie wyobraża sobie życia bez Różańca. – Może na początku trudno niektórym podjąć decyzję wstąpienia do róży, bo boją się na przykład tego, że zapomną odmówić obiecaną dziesiątkę. Ale niepotrzebnie, Matka Boża sama przypomni, nie uśnie się – przekonuje zelatorka, która bez różańca nigdzie się nie rusza. – Kiedy jadę do miasta i nie mam go w kieszonce lub w torebce, to wiem, że wszystko pójdzie nie tak, nic nie załatwię. Muszę go mieć przy sobie. Natomiast pani Helena, mimo że o Różańcu wiedziała już przy swojej I Komunii św., to potem jakoś o nim zapomniała. – Aż przyszedł moment w życiu, u mnie to było 20 lat temu, że Różaniec stał się moją modlitwą. Przyjęłam sobie zasadę, że oprócz dziesiątki, która w róży mnie obowiązuje, odmówię tyle, ile dam radę – deklaruje. – Czasem ma się takie poczucie, że czegoś w danym dniu brakuje – dodaje pani Krystyna. – I przypomina się, że to właśnie chodzi o Różaniec. Bez niego dzień jest nie taki, jak powinien.