Franciszkański chór "Lutnia" zainaugurował swoją działalność w Koszalinie występem kolędowym podczas świąt Bożego Narodzenia w 1945 r. Chórzyści rekrutowali się z pierwszych grup osadników przybyłych do miasta zaraz po wojnie, w maju i czerwcu. Początkowo w powojennym Koszalinie chór Lutnia był jedyną zorganizowaną formą działalności kulturalnej w mieście i okolicach, promując pieśni patriotyczne i religijne. Asystował wydarzeniom kościelnym na szczeblu parafialnym, diecezjalnym i miejskim. Śpiewał podczas wizyty prymasów A. Hlonda i St. Wyszyńskiego, na ingresie biskupa I. Jeża do katedry koszalińskiej (1972), na uroczystościach  milenijnych w Kołobrzegu z udziałem prymasa St. Wyszyńskiego (1975), w połączonych chórach podczas wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w Koszalinie (1991). Pierwszym miejscem działalności chóru "Lutnia" był kościół mariacki (katedra, będąca wówczas pod opieką oo. franciszkanów). Od 1974 r. chórzyści wraz z ojcami franciszkanami, przenieśli się do nowej placówki - kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Koszalinie.