Założenie czy zdjęcie szaty? Obłóczyny w seminarium

Strój duchowny po raz pierwszy 16 grudnia założyło 5 alumnów roku IV. Licząc rok propedeutyczny, jest to 5. rok formacji do kapłaństwa. Kiedyś klerycy otrzymywali sutannę dwa lata wcześniej.

- Jest to bardzo widzialna zmiana zewnętrzna. Klerycy otrzymują sutannę tak późno, aby faktycznie była ona znakiem prawdziwej ich przemiany - podkreśla ks. dr Jarosław Kwiecień, rektor WSD.

Odpowiedzialny za formację kleryków przyznaje, że w obecnych czasach założenie sutanny może okazać się trudniejsze, ale tym bardziej nie powinno się tego unikać.

- Sutanna nadal powinna być i jest znakiem Ewangelii. Dla niektórych jest też znakiem rzeczywistości, którą odrzucają. Ostatecznie wartości temu znakowi nadaje jednak ten, kto go nosi. Jeśli komuś sutanna źle się kojarzy, można sobą ten zły obraz w kimś uzdrowić. Sutanna jest więc dziś potrzebna - wierzącym, niewierzącym, ale także i tym, którzy ją noszą - mówi ks. Kwiecień.

  Koszalin, 16 grudnia. Obłóczyny w kaplicy seminaryjnej. WSD Koszalin

Rektor w rozważaniu podczas obłóczyn połączył ten obrzęd z momentem odarcia Jezusa z szat w czasie drogi krzyżowej.

- Można powiedzieć, że obłóczyny Pana Jezusa odbyły się w momencie zdarcia z Niego tuniki. Paradoksalnie to ogołocenie było właśnie obłóczynami. Według tradycji ta szata pochodziła bowiem od matki, a zatem jej zdjęcie oznaczało też jakieś ogołocenie z ciepła i bezpieczeństwa, a ogołocenie sprawiło, że Pan Jezus stał się bezbronny, widoczny, ale jednocześnie jego widok był poruszający. Od tego momentu Pan Jezus staje się bardzo "na widoku". Żeby założenie sutanny miało sens, tzn. nie było tylko obłóczynami ciała, ale i serca, trzeba podjąć decyzję, że chce się być znakiem - usłyszeli alumni, którzy założyli sutanny po raz pierwszy.