Prosiłam Boga, żeby był dobrym księdzem

W rok po tragicznej śmierci ks. dr. Wojciecha Wójtowicza na jego grobie nie brakuje świeżych kwiatów, nie gasną znicze. Cały czas ktoś mówi „dziękuję”.

Pani Maria ze wzruszeniem przegląda fotografie. – Całe albumy obcych ludzi na zdjęciach! A to małżeństwa, które błogosławił, a to dzieci, które chrzcił. Tylu miał przyjaciół, znajomych, tylu ludziom starał się służyć czy pomóc – uśmiecha się do kolorowych odbitek. – Nikomu nie odmówił pomocy. Nikomu. Pamięta pani tego człowieka, który krzyczał nad grobem: „Kocham cię!”? – pyta i zaraz wyjaśnia epizod, który rok temu zakłócił smutek żałobników: – Wtedy, na pogrzebie, nie wiedzieliśmy, kto to. A to taki tutejszy pijaczyna. Wojtek nieraz mu na chleb dawał, kiedy go spotkał. Wobec nikogo nie przeszedł obojętnie. Taki był zalatany ciągle, ale o wszystkich pamiętał, do wszystkich dzwonił. Woził do lekarza, przywoził leki. On sam się nie przyznawał, nie opowiadał. Dopiero teraz telefonują i odwiedzają mnie ludzie, którzy są Wojtkowi za coś wdzięczni – mówi wzruszona Maria Wójtowiczowa.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

W subskrypcji otrzymujesz

  • Nieograniczony dostęp do:
    • wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
    • wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
    • wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
    • wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
    • wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
  • brak reklam na stronach;
  • Niespodzianki od redakcji.
Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..