Koszalińsko-Kołobrzeski
Zmarł ks. Marian Kopeć
W wieku 85 lat i w 48. roku kapłaństwa zmarł emerytowany proboszcz parafii w Bińczu.
Ksiądz Marian Kopeć duszpasterzował binieckiej wspólnocie przez ponad ćwierć wieku, do 2006 r. Zmarł dzisiaj w Szczecinku.
Uroczystości pogrzebowe będą miały następujący przebieg:
4 lutego g. 18.00 - Msza św. żałobna w Bińczu i modlitewne czuwanie do 22.00;
5 lutego - uroczystości pogrzebowe w kościele św. Józefa w Czarnem:
g.10.00 - modlitwa różańcowa
g.11.00 - Msza św. pogrzebowa pod przewodnictwem bp. Krzysztofa Zadarki i odprowadzenie ciała na cmentarz w Czarnem
Polecajmy zmarłego kapłana Bożemu Miłosierdziu...
Śp. ks. kanonik Marian Kopeć, syn Jana i Rozalii zd. Dziuba urodził się 20.10.1935 roku Narajowie k. Tarnopola. W 1944 wraz z rodzicami został wywieziony do Niemiec na roboty, gdzie przebywał do zakończenia wojny. Po zakończeniu wojny rodzina osiedliła się w miejscowości Paruszka k. Złotowa. W lutym 1956 roku został powołany do Wojskowego Korpusu Górniczego w Wałbrzychu. Po zakończeniu służy wojskowej w 1958 roku pracował, aby pomóc utrzymać rodzinę. W 1967 roku po zdaniu egzaminu dojrzałości zostaje przyjęty do Wyższego Seminarium Duchownego w Gościkowie-Paradyżu. Święcenia diakonatu otrzymał 19.03.1972 r., a prezbiteratu 17.06.1973 r..
Pełnił posługę duszpasterską w następujących parafiach:
- w latach 1973-1976 jako wikariusz w parafii pw. św. Michała Archanioła w Karlinie;
- w latach 1976-1978 jako wikariusz w parafii pw. św. Michała Archanioła w Jastrowiu;
- w latach 1978-1979 jako wikariusz w parafii pw. św. Józefa w Koszalinie;
- w latach 1979-1980 jako wikariusz w parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Koszalinie;
- w latach 1980-2006 jako proboszcz w parafii pw. Świętej Rodziny w Bińczu. Po przejściu na emeryturę z dniem 31.07.2006 roku zamieszkał na teren parafii w Czarnem, gdzie również pomagał duszpastersko i był dekanalnym ojcem duchownym.
Był dekanalnym duszpasterzem rodzin, wicedziekanem dekanatu Czarne, wizytatorem nauki religii, odznaczony „Rocchetti et Mantoletti” z tytułem kanonika.
