Całymi godzinami przykuca albo klęczy przed zapełnianym kolorami podobraziem, często pokaźnych rozmiarów. Na jedno dzieło potrzebuje zaledwie dwóch dni, ale za to całkowicie wypełnionych twórczą pracą. Nogi wtedy bolą, w kręgosłupie łamie, ale dusza oddycha. Inaczej nie potrafi. Sposobem na życie Ewy Goleckiej z podsłupskiej Kobylnicy jest malarstwo.