Jak w innych wspólnotach zakonnych, rytm dnia sióstr i braci wyznaczają modlitwa i praca. Ale nawet ten harmonogram ulega zmianom, kiedy trzeba pomóc potrzebującemu. – Nasze życie jest bardzo dynamiczne i to najbardziej kocham w tym domu, że dzień nie jest podobny do dnia. Duch Święty wieje, a my pytamy Go, co mamy robić, dokąd pójść, czym się zająć – uśmiecha się s. Judyta, gdy udaje nam się porozmawiać między zajęciami.