Na przestrzeni lat impreza z lokalnego biegu, który był hołdem dla Jana Pawła II po jego wizycie w Koszalinie w 1991 r., rozrosła się do poważnego wydarzenia sportowego. Wprawdzie po­mysł na sportowe wspominanie Jana Pawła II zrodził się w Koszalinie, ale od lat Bieg Papieski nieod­łącznie kojarzy się z Karlinem. Ma swoją renomę i wiernych uczestników.

- Lubię tu przyjeżdżać ze względu na fajną atmosferę, to prawdziwe biegowe święto dla wszystkich. Mój czas nie był rewelacyjny, ale najważniejsze, że udało się wygrać – mówi zwycięzca biegu Siergiej Okseniuk, dla którego był to czwarty start w karlińskich zmaganiach. Ukrainiec wyprzedził na mecie Boniface Mambuę z Keni i swojego rodaka Oleksieja Obuchowskiego. Najszybsza z pań była także reprezentantka Ukrainy, Tatiana Wilisowa.

Choć dla sportowca wynik zawsze jest ważny, dla niektórych biegaczy nie on był najistotniejszy. Dla wielu z nich mniejsze znaczenie mają wyniki i nagrody, większe - przeżycie duchowe. Bo to bieg, który upamiętnia wizytę św. Jana Pawła II w Koszalinie. Najpierw był dziękczynieniem, potem prośbą o wyniesienie na ołtarze. Teraz biegacze mówią, że święty papież pomaga im nie tylko podczas biegu. Niektórzy z nich zabrali na trasę ważne intencje.

- Zajmuję się mężem po wypadku. Nie jest mi łatwo. Pobiegłam, żeby ofiarować mój wysiłek w jego intencji, ale także prosić o siły dla siebie - przyznaje wzruszona Agnieszka Drapkowska z Białogardu.

Honoru prezbiterium koszalińsko-kołobrzeskiego podczas Biegu Papieskiego bronił ks. Tomasz Zabielski. Wikariusz białogardzkiej parafii Mariackiej przyznaje, że bieganie może być drogą rozwoju duchowego.