Snujących się między stoiskami z watą cukrową, kapeluszami i srebrem ludzi mija rozśpiewana grupa. Wystarczy rzucić okiem na niesione przez nią flagi i transparenty, by zorientować się, że są z Kościoła. Mimo wszystko wielu ludzi się zatrzymuje i śledzi wzrokiem wręczaną przez ewangelizatorów ulotkę, a na niej m.in. zaproszenie do kościoła na wieczorną modlitwę o uzdrowienie. Dużo tu ludzi chorych i często to właśnie oni mają odwagę wyjść z tłumu, podejść do obrazu Jezusa Miłosiernego i dotknąć z wiarą wizerunku – jak pani Agnieszka, którą sprowadził tu życiowy dramat – poważna choroba.