W drodze odkrywa się Boga na nowo. Ze Skrzatusza ruszyła 37. Piesza Pielgrzymka na Jasną Górę przejdź do galerii
350 pielgrzymów zmokło na starcie. Pożegnani przez bp. Edwarda Dajczaka nie przelękli się burzy. Ruszyli pod hasłem: "Wierzę w Chrystusa".
Jedynie pierwsza grupa - w tym roku była nią kołobrzeska dwójka - wyszła z placu przed sanktuarium w Skrzatuszu suchą nogą. Nad kolejnymi rozpętała się burza. Pielgrzymi jednak dzielnie ruszyli w kierunku Szydłowa, a potem dalej, aż na Jasną Górę, gdzie chcą dotrzeć po 13 dniach rekolekcji w drodze. Towarzyszy im 20 księży, a także klerycy, bracia i siostry zakonne.
W tym roku pielgrzymi, w odpowiedzi na różne akty profanacji w kraju w ostatnich miesiącach, ponieśli na czele pielgrzymki wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej. - Ponadto każdego dnia będziemy odbywać medytację, by odkryć głębię symboliki tej ikony - wyjaśnia ks. Marcin Kościński, dyrektor pielgrzymki. - Przy czym nie chodzi nam o jakąś manifestację, ale o to, by rozkochać się na nowo w Jej wizerunku.
Podczas 13 dni pielgrzymki uczestnicy usłyszą cykl konferencji odnoszących się do jej hasła: "Wierzę w Chrystusa", wyrastającego z motta roku duszpasterskiego: "W mocy Bożego Ducha". - Na trasie będziemy zgłębiać 12 artykułów wiary podanych w Credo - mówi ks. Krzysztof Płuciennik, ojciec duchowny pielgrzymki. - Chcemy zobaczyć, w jaki sposób to, że Jezus istnieje, ma wpływ na całe nasze życie.
Jak zapewnia ks. Płuciennik, w ogóle cały pielgrzymkowy dzień jest duchową formacją, począwszy od porannych Godzinek o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, po wieczorny Apel Jasnogórski. Nadto grupy mają własny program, np. idą jakiś odcinek w całkowitej ciszy lub rozważają kilka razy w ciągu dnia słowo Boże.
Formacją jest również czas dla bliźniego. Ten aspekt pielgrzymowania podkreślają zwłaszcza młodzi, których to właśnie rówieśnicy na pielgrzymkę przyciągnęli, a i po latach do niej przyciągają. Tak było z Olą Terkiewicz z Jastrowia, która po 5-letniej przerwie znów wróciła na szlak. - To także poznawanie ludzi na trasie, rodzin, które nas goszczą w swoich domach - tłumaczy. - To wszystko tworzy piękną atmosferę wiary i choć nogi odmawiają nieraz posłuszeństwa i mówią "dość", to jednak chce się właśnie tak nieść intencje, własne i podarowane przez innych.
- Tu tworzą się takie więzi między ludźmi, że pogoda, lepsza czy gorsza, nie ma większego znaczenia - mówi Makary Woźniak ze Słupska, który pielgrzymuje po raz trzeci.
-
- Polska
-
- Polska
-
- W ramach
-
- Historia
-
- Polska
-
- Rozmowa
