11 listopada parafia pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kołobrzegu świętowała swoje 40-lecie. Uroczystej Mszy św. w bazylice przewodniczył bp Edward Dajczak, obecni byli również kapłani, parlamentarzyści, przedstawiciele władz. W uroczystości, która nie mogła być obchodzona ze względu na obostrzenia sanitarne w dużym gronie parafian, mogli oni uczestniczyć zdalnie dzięki transmisji TV Dobre Media.

Biskup Dajczak podkreślił na wstępie liturgii, że świętowanie jubileuszu kołobrzeskiej parafii Mariackiej ma wyjątkowe znaczenie dla całej diecezji, ze względu na historię Kościoła koszalińsko-kołobrzeskiego.

– Człowiek powinien odwoływać się do swoich korzeni, mieć świadomość, że nie jest znikąd, również w sensie historycznym i kulturowym – powiedział biskup w homilii cofając się do wieku XIV, gdy miłość ówczesnych kołobrzeżan do Boga objawiła się pięknem wybudowanej i w ciągu dwóch wieków rozbudowywanej i upiększanej świątyni, przyszłej bazyliki. Następnie wskazał, że stanowi to świadectwo wiary ludzi, którzy w dbałości o swój kościół pokazali wagę tak widocznej w mieście budowli, a poprzez to znaczenie tego, kim jest i powinien być dla człowieka Pan Bóg.

Hierarcha pokazał, że także współcześni parafianie, począwszy od tych, którzy odbudowywali zrujnowane w czasie II wojny światowej mury kolegiaty, zadbali o jej piękno, czemu towarzyszyło także piękno budowanej wspólnoty parafialnej.

Za opatrznościowy uznał tytuł tej parafii – poświęconej Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny, będącej najlepszym wzorem Kościoła, ponieważ fundamentem Jej reakcji, nawet w najzwyklejszych sytuacjach, jest miłość Boża. Pasterz diecezji podkreślił, że taką jedność z Chrystusem może tworzyć także wspólnota parafialna. – Kościół może istnieć tylko dzięki temu, że Chrystus przemówił do nas, dał nam słowo i tworzy z nami komunię. W inny sposób nie stajemy się Kościołem – powiedział.

Parafię Mariacką bp Dajczak określił jako niepowtarzalną, ponieważ jej świątynia służy nie tylko parafianom, lecz ogromnej liczbie ludzi z różnych stron Polski. Stąd tak istotne zadanie tej parafii – gdyż bez Boga i prawych ludzi odrodzenie świata jest niemożliwe. – Chrystusowi chodzi o prawość, która nie zmaga się o siebie, ale zmaga się o drugiego. Zmaga się poprzez miłość i wiarę, w nadziei. Z tej perspektywy, jakiej dzisiaj doświadczamy w ludzkim niepokoju, w pytaniach bez odpowiedzi, brzmi piękne Maryjne Magnificat – pieśń zaufania do Boga, który przez Ducha Świętego jest nieustannym twórcą tej parafii.

Tę wartość wspólnoty i jedności ducha wszystkich parafian, podkreślają państwo Katarzyna i Piotr Klejny, porównując swoją świątynię do rodzinnego domu.

– Wielu z nas od samego początku jest związanych z tym właśnie domem, wielu z nas brało udział w jego odbudowie prowadzonej przez pierwszego gospodarza tego domu, śp. ks. prałata Józefa Słomskiego. Wielu oglądało, jak rosły mury świątyni, jak rosła wieża i zawieszano dzwon, jak montowano witraże i organy – powiedziała Katarzyna Klejny. – I umacniało to nas jako wspólnotę, ożywioną duchem jedności. Bo my tutaj jesteśmy jedno i jak w każdym domu, każdy tutaj ma swoje miejsce i swoją rolę do spełnienia. Czujemy się tutaj potrzebni i odpowiedzialni za ten dom.

Według Piotra Klejny trwanie we wspólnocie jest darem samego Boga, dlatego parafia potrzebuje modlitwy o jedność, a fundamentem wspólnoty parafialnej jest wspólnie przeżywana Eucharystia. – Do takiej jedności w przestrzeni duchowej jesteśmy powołani, do tego mamy dążyć – powiedział Piotr Klejny o trwaniu w nauce Chrystusa, w Eucharystii i na modlitwie. – Wspólnie, nie w pojedynkę.

Prócz uroczystej liturgii, sposobem, w jaki parafianie zechcieli uhonorować jubileusz, jest wydanie parafialnej gazety prezentującej grupy i wspólnoty parafialne, prezentacje postaci statystyki. Więcej o tym piszemy w artykule "Katedralna 25".