Te wskazówki Franciszka na Dzień Chorego były tematem konferencji prasowej w Koszalinie.
W ramach prezentacji i komentarza do Orędzia papieża Franciszka na XXXIII Światowy Dzień Chorego pt. „Nadzieja zawieść nie może i umacnia nas w ucisku” – które miały miejsce podczas konferencji prasowej zapowiadającej tegoroczne obchody Dnia Chorego w diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej (piszemy o tym TUTAJ), bp Krzysztof Zadarko zwrócił uwagę na sam fakt ustanowienia w Kościele Dnia Chorego w 1992 roku przez Jana Pawła II, który po osobistym doświadczeniu zamachu 13 maja 1981 roku podjął temat cierpienia i choroby w szerszym wymiarze Kościoła, a także powołał papieską Komisję do spraw duszpasterstwa chorych.
W tegorocznym orędziu papież Franciszek zwraca uwagę na trzy aspekty w podejściu do człowieka chorego: spotkanie, dar i dzielenie się.
– Papież Franciszek mówi nam, że jeśli nasze głoszenie Ewangelii ma być wiarygodne, musi być połączone ze spotkaniem z ludźmi chorymi. Jest to inspiracja, abyśmy spojrzeli, jak wyglądają nasze spotkania z chorymi – powiedział biskup Zadarko zarówno o osobach z otoczenia chorego, jak też o personelu medycznym i osobach zaangażowanych w leczenie. – Ile w tym wszystkim jest czułości, delikatności, uszanowania godności człowieka, która w momencie choroby jest narażona na osłabienie? Kultura spotkania z człowiekiem chorym jest wskaźnikiem kultury osobistej człowieka, ale też wrażliwości moralnej, którą nazywamy empatią, a w przestrzeni kościelnej wyobraźnią miłosierdzia.
Drugi punkt papieskiego orędzia stanowi dar. – Papież mówi: nasze spotkanie ma być darem, które bierze się z daru Boga, który w Jezusie Chrystusie daje nam zbawienie. W przypadku człowieka chorego ma to niezwykle wyjątkowe znaczenie: nie chodzi tylko o empatię czy poświęcenie się drugiemu człowiekowi. Dla człowieka wierzącego jest to okazja, by głosić Chrystusa zmartwychwstałego i że w konsekwencji cierpienie nie ma wyłącznie znamienia negatywnego, które trzeba znieść i nieść jak wielki ciężar. Cierpienie w świetle wiary w Jezusa Chrystusa nabiera znaczenia zbawczego. Wtedy zamiast ciężaru dostrzegamy wyjątkowy wymiar: chory ma szansę, także dzięki naszej postawie, dostrzec, że ma osobisty wkład w dzieło zbawienia. A więc pacjent przestaje być tylko obiektem naszej posługi (czy nawet ciężarem dla niektórych), ale staje się podmiotem, czyli współuczestniczy w tym wszystkim, co w związku z jego chorobą się wydarza.
Dzielenie się to trzeci aspekt papieskiego orędzia. – Franciszek zachęca nas, abyśmy przynosząc dar, umieli się nim dzielić. Ważne jest więc, by rodzina była przygotowana do współprzeżywania choroby – mówił bp Zadarko za przykład podając te rodziny, które zrozumiały, że to nie one dają coś swojemu cierpiącemu bliskiemu, lecz że to on daje coś im. – W stu procentach on zawsze daje nam siłę, wiarę, coś czego nie spodziewaliśmy się, że może nam dać. Jest to wzajemne obdarowywanie się. Stanowi to więc chrześcijańską kulturę bycia przy człowieku chorym.